een portie Porto

Vanmorgen vloog mijn logé Xander vanaf de luchthaven van Porto terug naar Amsterdam en naar huis, na drie weken samen opgetrokken te hebben. Ik blijf hier nog een aantal weken. De afgelopen jaren vloog hij telkens terug vanaf Lissabon, omdat je daar vandaan rechtstreeks naar Rotterdam kunt reizen; ook voor hem wel zo makkelijk. Maar dit jaar wil hij de stad Porto weer eens zien. Vandaar.

Afgelopen zaterdagmorgen 24 augustus. We nemen de bus van 09:15 van Figueiró dos Vinhos richting Coimbra, om daar over te stappen op de trein die naar Porto rijdt en dan nog verder naar Braga. Na aankomst rond 13:00 uur, gaan we eerst uitgebreid lunchen, d.w.z. warm eten. Tussen de middag wordt hier over het algemeen de hoofdmaaltijd genuttigd. Daarna inchecken in ons hortel Eurostars Heroismo, niet ver van het appartement van broer Paul en Sean. Maar die zullen we pas zondag ontmoeten. De rest van de zaterdagmiddag en -avond besteden we aan het verkennen van de stad, rondwandelen, bekijken van voor ons nieuwe en oude dingen.

Zondag staat in het teken van ons bezoek aan Avintes, het stadje even ten zuiden van Porto aan de rivier de Douro, 'upstream', dus niet richting zee, maar tegen de stroom in. Paul en Sean hebben daar een huis gekocht. Ik heb besloten daarvan af te zien. Dat speelde allemaal een jaar geleden. Daarover verder lezen? Klik hier. Er wordt nog volop verbouwd, zowel binnen als buiten, waardoor ze er nog niet kunnen wonen. Maar ze zijn er zowat elke dag, nu vooral om in de tuin te werken. Daar wacht ons dan ook een lunch, tussen veel gebladerte en lekker koel in de schaduw.

Xander en ik wandelen trouwens heen en terug van Porto naar Avintes. Dat is vanaf de bekende brug zo'n 5 km.

Goed te doen en een prachtige wandeling, over een apart pad vlak langs de Douro. Gemotoriseerd verkeer mag daar niet komen, alleen voetgangers en wielrijders.

In de tweede helft van de middag lopen we dezelfde weg weer terug en bekijken Vila Nova de Gaia weer eens. Het barst uit z'n voegen van de toeristen. We vragen ons af hoe lang het duurt voordat de bewoners bij hun gemeente net zo in opstand komen tegen die alles overheersende toeristenmassa als bijvoorbeeld dit jaar in Barcelona, en ook wel Amsterdam. Echt leuk vinden Xander en ik het in elk geval niet. Veel van de traditionele sfeer is al verloren gegaan. Met als treurigste voorbeelden daarvan aan de overkant van het water in Porto café Majestic,

café Majestic

en boekhandel Lello. Lees hier wat ik er eerder dit jaar over schreef. Ook langer geleden deed ik dat: 2015 en 2018. En ja, wij zijn zelf óók toeristen. We kunnen niet anders dan dat beschroomd toegeven.
We eten op een terrasje op straat, kleine warme hapjes op samen te delen. Met een ober die uit Venezuela komt en beter Spaans spreekt dan Portugees. Xander laat wat het Spaans betreft zijn kunnen zien, tot genoegen van de ober.

Gisteren, maandag, onze laatste dag in Porto. We lopen weer eens de route vanaf het centrum langs de rivier de Douro naar de kust en de pier in de Atlantische Oceaan. 

Dan wandelen we verder langs het strand richting Matosinhos. Het blijft een mooie tocht. Rond 13:00 hebben we hem erop zitten en is het tijd om te gaan eten, buiten op straat, rookwolken stijgen van de enorme barbecues boven de terrasen uit: gegrilde sardines, zes stuks de man. Heerlijk.

Op de foto is het achter Xander nog vrij leeg. Een half uurtje later is het terras tot de laatste stoel bezet, helemaal vol. Wij waren gelukkig op tijd.
Met de metro terug naar ons hotel, de bagage ophalen. We verlaten Heroismo en nemen opnieuw de metro, nu naar het vliegveld en het daar geleden Parkhotel. Ideale plek als je 's morgens vroeg moet vertrekken.

Vanmorgen tenslotte: vroeg op, en zo rond 05:30, ontbijten in het Parkhotel,

en dan lopend naar de vertrekhal van het vliegveld; een dikke vijf minuten.

Hier nemen Xander en ik afscheid. Het is weer mooi geweest. Zijn vliegtuig is met een uur vertraging uit Amsterdam vertrokken, komt dus een uur later op Porto aan, en ook de vertrektijd terug naar Schiphol schuift in die orde van grootte op. Ik keer met trein en bus terug naar Figueiró dos Vinhos. Halverwege de middag, haast op hetzelfde moment, zijn we beiden weer thuis.