In het voorjaar is de natuur op z'n mooist. Deze volle citroenboom kwam ik toevallig tegen.
Nog wat dingen die ik tijdens mijn verblijf deze weken ook nog heb gedaan, of die me opvielen.
Want elke keer dat ik in Figueiró dos Vinhos ben, zie ik wel iets nieuws, veranderingen, huizen die behoorlijk vervallen waren en nu ineens opgeknapt en bewoond zijn, verlaten woningen die nog even verlaten zijn als de vorige keer en nog meer dreigen in te zakken, een nieuwe winkel, een nu gesloten bedrijf, graafwerkzaamheden voor de nieuwe riolering, overblijfselen en sporen van al dat gegraaf, en ga zo maar door
Wat elke keer minder wordt, kleiner, is de zaterdagmarkt in het dorp. Er zijn vier grote overdekte hallen, op straatniveau met elkaar verbonden tot één geheel, zodat je droog loopt bij slecht weer en in de schaduw bij felle zon en hitte. Ik ben er deze vakantie weer geweest, maar als de ruimte voor de helft gevuld was met handelaren, was het veel. Een beetje triest gezicht, al die lege plekken. In de zomer is het gelukkig wel wat drukker. Maar ook dan houdt het niet over.
Iets positiefs nu. Nieuw zijn ondergrondse afvalbakken. In Nederland zijn ze volgens mij overal volledig ingeburgerd.

Soms zijn ze gratis te vullen, soms heb je een pasje nodig, een digitale sleutel. In Figueiró zijn ze kennelijk kort geleden geplaatst en dus nog een beetje een bezienswaardigheid. Wanneer ik er voor het eerst langs loop, staan er wat oude mannen bij te kijken. Een van hen geeft duidelijk uitleg aan de anderen, hoe het systeem werkt en waarvoor ze zijn: papier, glas en verpakkingsmateriaal. Op dat moment wil ik er geen foto van maken. Een paar dagen later staat er niemand bij te kijken en doe ik dat wel.
In de buurt van het terrein waar 's zaterdag markt is, heb ik er ook een paar gezien.
Wie weet zijn ze op meer plekken ingegraven, vast wel. Vanouds zien de bakken voor afval er hier heel wat smoezeliger, stoffiger en viezer uit.

In veel buitengebieden zijn er op strategische punten op straat alleen de groene containers zoals links op de foto hierboven. Daar moet dan al het afval in, ongescheiden op één hoop.
En dan heb je natuurlijk altijd nog onverlaten voor wie elke moeite teveel is: sodemieter de troep maar gewoon in de greppel.
De dat-maak-ik-zelf-wel-uit-methode. Kennen we in Nederland ook.
Iets anders tijdens mijn verblijf.
Het Portugese kabinet van premier Luís Montenegro is gevallen. Een motie van wantrouwen werd aangenomen met 142 tegen 88 stemmen. Waarschijnlijk komen er vervroegde verkiezingen in mei.
Luís Montenegro
De vorige verkiezingen waren 10 maart 2024, net een jaar geleden dus. Montenegro is lid van de PSD (sociaal democraten), die met een andere stroming samen het centrum-rechts blok AD vormt (Aliança Democrática, de Democratische Aliantie). Hij zou zijn eigen bedrijf niet op voldoende afstand hebben gezet, wat in het parlement een steeds grotere controverse werd.
Volgens peilingen zou de AD bij verkiezingen nog steeds hoge ogen gooien, gevolgd door de Socialistische Partij (PS) en met als derde Chega.
Wie de stembusgang van vorig jaar nog eens wil herlezen, welke partijen er zijn en wie wie is,
klikt hier voor hetgeen ik er toen over schreef.Inmiddels (ik schrijf dit 29 mei 2025) zijn alle stemmen van de verkiezingen van 18 mei geteld. Montenegro en zijn DA hebben net zo gescoord als de vorige keer, ongeveer 32%, de grootste partij, maar zonder absolute meerderheid. Er zal een coalitie moeten worden gesmeed. De PS behaalde met 23% het slechtste resultaat in jaren; partijleider Santos is opgestapt. Ook het radicaalrechtse Chega komt op een - miniem kleiner - percentage uit; winst vergeleken met de vorige keer. Montenegro heeft echter opnieuw verklaard geen regering samen met Chega te gaan vormen.
Het duurde even voordat alle stemmen uit het buitenland in de uitslag waren meegenomen. Op basis van die ruim anderhalf miljoen stemmen werden nog vier zetels in het Portugese parlement verdeeld: Chega wint er zo nog twee, en de DA van Montenegro ook. Het volgende overzicht geeft de totale uitslag, aantallen stemmen en percentages. Daarnaast is de verdeling te zien van de 230 zetels in het Parlement: AD heeft daarvan 91 eleitos (verkozenen), Chega 60, PS 58. De rest is voor kleinere partijen.

uitslag verkiezingen van zondag 18 mei 2025
Nog meer over de politiek en de economie van Portugal: de druiventeelt in de Dourovallei.
De Rio Douro ontspringt op 2200 m hoogte in de Sierra de la Demanda in Spanje en stroomt een kleine 900 km verderop bij Porto in de Atlantische Oceaan.

Langs de rivier zijn de omstandigheden ideaal om druiven te verbouwen. Dat gebeurt dan ook op grote schaal. Van die druiven wordt later wijn gemaakt, of port.
Maar veel Portugese producenten maken zich ernstige zorgen. Er wordt bijvoorbeeld op steeds meer locaties verbouwd, waardoor de markt verzadigt. Bovendien is druiven telen in dat heuvelachtige gebied duur; Hun wijnen kunnen haast niet meer concurreren met de goedkopere uit Spanje en Chili. Voor de productie van port is die hoge prijs minder een sta in de weg, maar er wordt steeds minder port gedronken en dus daalt de vraag. Tenslotte wordt van oorsprong Spaanse wijn op de markt gebracht als zou die uit de Dourovallei komen. De controle op de invoer is niet adequaat genoeg.
Om overschot en verkoop tegen dumpprijzen te voorkomen, heeft de Portugese overheid in principe ingestemd met een subsidie voor de wijnboeren om een deel van de oogst te vernietigen. Maar de regering is kort geleden gevallen (lees hierboven) wat voor veel beslissingen uitstel of afstel kan betekenen.
Nogal wat wijnboeren verkeren daardoor in een onzekere situatie: blijven hun druiven verkoopbaar, of kunnen ze beter overstappen op bijvoorbeeld fruitbomen? Dan zou de Dourostreek zoals we die nu kennen, dat specifieke landschap, gaan verdwijnen, een groot verlies. Vergeet niet: de Dourovallei staat niet voor niets op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Het begint de tweede avond al als ze me uitnodigden in Figuieró pizza te gaan eten, samen met Marcel en Jenny van de
Vale das Cúpulas. Over nieuw gesproken, deze pizzeria zit op de plek waar vroeger een klein restaurant was dat door één oudere dame werd gerund. Daarna stond het pand jarenlang leeg.
pizzeria Manjericão
Jolein en Liedewij tracteren mij een paar dagen later op een lunch bij hun thuis.
Daarna wandelen we, wanneer de regen het even toelaat,
bij hun in de buurt met hun drie honden en de logéhond die ze op dat moment verzorgen. Gijs, een oude hond die ik afgelopen zomer nog heb meegemaakt, is dood. Dus zijn over Puck, Kees (beide ook al behoorlijk op leeftijd) en Buddy. De logé heet Pepper, is heel jong en ontzettend speels. Hij moet nog veel leren en af en toe streng worden toegesproken en opgevoed.
Weer een paar dagen later ben ik uitgenodigd bij Marcel en Jenny op hun
Vale das Cúpulas. Een gezamelijke vriendin Gerda komt ook. Voor het eerst bezoek ik de met eigen handen gebouwde dome waarin ze zelf wonen en die ernaast die te huur is. Zonne-energie gebruiken ze om stroom op te wekken.
Ik denk dat ik kan zeggen dat ik in deze vakantie het slechtste weer heb meegemaakt van de tientallen malen dat ik hier ben geweest. Iedere dag buien, koud en nat, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. En natuurlijk breekt soms ook ineens de zon even door. Dan is het in een mum van tijd 18 graden, dat wel. Maar buiten zitten is er niet bij, op drie momenten na. Dus niet, zoals eerder in het voor- en najaar, je koffie rond 9:30 uur nuttigen in de eerste zonnestralen, die op dat moment over de heuvels op m'n terras vallen. Geen denken aan, geen sprake van.
De tuinmeubelen zijn de schuur niet uitgeweest. Ik ben dus heel vaak veroordeeld tot binnen zitten met de kachel aan. Ik maak bouillon bij de lunch en lees bijna drie boeken op m'n tablet. Een ideale manier om veel boeken bij je te hebben zonder ze te hoeven meenemen.
De 1 m³ haardhout die ik in september heb laten bezorgen, komt me nu goed van pas.
hier ligt een deel van die 1 m³
hiermee breng je het vuur op gang
heerlijk warm
en zo natuurlijk helemaal
's Avonds kijk ik geregeld tv of in het bijzonder naar een film. Dat is prima te doen via internet. Net als afgelopen zomer gebruik ik daarvoor de mifi (mobile wifi) met een simkaartje van Vodafone: voor €20 gedurende 15 dagen onbeperkt internet. Werkt prima.

En dan de enige echt mooie zonnige 24 uursdag van mijn 17 dagen in Portugal, zoals het maar steeds niet werd en wel had moeten zijn voor iedereen die op vakantie is (en alle anderen die er na weken naar snakten natuurlijk): vrijdag 14 maart. Voor het eerst deze keer op de fiets naar de supermarkt, de Intermarché. Als het regent kun je, om minder nat te worden, beter lopen onder een paraplu. Dus dat deed ik steeds. Daarna, ook op de fiets, op de koffie - buiten - bij Jolein en Liedewij. Laatstgenoemde vertrekt vanmiddag voor zes dagen naar Nederland, o.a. voor het bezoeken van haar ouders. Ook Margaret en Frank uit Londen zijn van de partij, die in Vale do Rio een vakantiehuis hebben. Ik ontmoet hen voor de eerste keer. Een heerlijke tocht onder een vrijwel wolkenloze hemel.
Overal ruisen de beken, vol met het regenwater van de afgelopen weken, een geluid dat je 's zomers niet hoort.
Na koffie met cake en leuke gesprekken fiets ik verder en verorber op een rustig plekje in Figueiró, vlak bij het stadion, m'n vanmorgen al gesmeerde en meegebrachte broodje kaas; dat is dan natuurlijk wel weer echt Hollands.
Ik doe nog wat aankopen, waaronder een warme fleece voor €12,95 en ga dan huiswaarts. En geef mezelf nog een tip. Als ik nog eens buiten alle vakanties om naar Portugal wil, is het misschien verstandig eerst naar het weer en de weersverwachting te kijken. Zodra het mooi wordt of is, boek ik mijn vluchten. Er zal vast wel een mogelijkheid zijn in de eerstvolgende paar dagen na dat besluit in Portugal terecht te komen. En dan wel met elke dag die zon van vandaag.
op weg naar de koffie, net buiten Vale do Rio
M'n vakantie zit er op, morgenochtend begin ik aan de terugreis naar Nederland. Nog een laatste nacht hier, die ik
doorbreng in hotel Solar das Freiras, midden in Figueiró. Ik heb er goede herinneringen aan. Toen in 2008 mijn huis werd verbouwd, bivakkeerde ik hier soms wel een week.
de binnenkant van het hotel (bij mooi weer)
Voor de prijs inclusief ontbijt hoef je het niet te laten. Bij slecht weer doe ik dat wel vaker. Hier vandaan is het namelijk net 2 minuten lopen naar het busstation. Ook als het hard regent, stap je vanonder je paraplu droog in het vervoer. De bus van Rede Expressos vertrekt om 8:25 uur naar Lissabon. Eind van de middag vliegt Transavia mij terug naar Rotterdam.
Naschrift vrijdag 21 maart.
Die laatste nacht word ik wakker van de storm. Het gaat buiten flink tekeer. Ook in Lissabon, waar het als ik er rond half 12 aankom, zonnig is,
overstappen van bus op trein
op station Sete Rios
krijgen we rondom het vliegveld in de loop van de middag donderbuien, bliksem, windstoten. Veel vluchten komen daardoor met behoorlijke vertraging binnen, veel vluchten vertrekken ook weer met vertraging. Dus afwachten wat er komen gaat, is het enige dat je kunt doen.
Terminal 2 was al nooit het toppunt van gezelligheid en helemaal niet berekend op het aantal passagiers dat er gebruik van maakt.
Lees hier wat ik daarover twee jaar geleden al schreef. Nu is T2 in de verbouwing (allen hopen op beter) en zijn er nog maar enkele tientallen zitplaatsen over. Ook ik beland ergens op de grond, dat is altijd beter dan een paar uur staan.
Na 1:55 uur extra wachten gaan wij dan eindelijk echt de lucht in. We hebben wind mee en landen op RTH Airport om 23:00 ipv 21:40. Met een taxi snel naar huis.
Reacties
Een reactie posten