pleitten de bombeiros in Lissabon voor de aanschaf en het gebruik van een systeem van ladders dat was afgekeken in Parijs. We schrijven 1646. Aan de Câmara in de hoofdstad werd een wensenlijstje overhandigd: zoveel ladders van dit type, zoveel van dat, met 15 sporten of 32 treden. De Portugese overheid stemde met de wensen wat betreft voorraden en apparatuur in, terwijl er ook nog wat werd gedaan aan het verlenen van privileges in termen van salarissen en huisvesting. De tijd van het amateurisme was voorbij en de bombeiros begonnen op een echte rampenbestrijdingsdienst te lijken. Ook omdat de brandweermannen verblijf- en opslagruimte aangeboden kregen van waaruit ze in geval van nood snel hulp zouden kunnen verlenen.
In 1681 werd er verder gereorganiseerd, werden er leren emmers aangeschaft en verdeeld over de quarteis, en werd zelfs gebruik gemaakt van waterpompen uit Holland, met de hand bediend uiteraard. Onder andere metselaars en timmerlieden werden opgeroepen om bij een brand bij te springen en hulp te bieden. Dat doet al denken aan de vrijwillige brandweer zoals we die nu zien, de bombeiros voluntarios. Hoewel, vrijwillig... voor wie niet kwam opdagen dreigde gevangenschap.
Reacties
Een reactie posten