Dit verhaal gaat niet over een songfestival of iets dergelijks. Waarover dan? Lees maar even verder.
Vanavond ben ik door Jolijn en Liedewij van de camping Quinta da Fonte uitgenodigd voor een etentje. We gaan naar restaurant Paris, op een van de uitvalswegen van mijn Portugese dorp Figueiro dos Vinhos.
Er is nog een mee-etende Vlaamse vriendin van beide dames, die op de camping en de vier honden gaat passen, omdat Jo en Lied een minivakantietje organiseren.
Maar eerst dus nog een avond lekker eten. En lekker was het. In mijn eerste jaren in Figueiro at ik daar geregeld, altijd met mijn logée Ada, soms begeleid door Pieter. Paris was min of meer Ada's lievelingsrestaurant.
Toen heeft het bedrijf lang te koop gestaan. Maar nu zijn er nieuwe - Braziliaanse - eigenaren en wordt het tijd de zaak weer eens van binnen te bekijken. Prima eten, ik had dourade, vriendelijke bediening, lekkere wijn, machtige toetjes om de lege plekken in onze magen nog wat op te vullen, en koffie tot besluit.
We hebben zinnige gesprekken over vriendschappen aangaan met plaatselijke Portugezen: het probleem van de taal, het 'er als buitenlander nooit helemaal in komen', de verschillen in cultuur waardoor je vaak anders in het leven staat.
Het bevestigt mijn gedachten over me definitief in Portugal vestigen: wees heel voorzichtig met die stap zetten, bedenk je liever tien keer dan negen, je verliest waarschijnlijk op termijn zowat al je Hollandse kennisen, en daar komen maar heel moeizaam en slechts mondjesmaat anderen van hier voor in de plaats. Al zal het in of bij een grote stad als Lissabon en Porto, met internationaal verkeer, wel wat makkelijker kunnen gaan. Buitenlanders hier leggen vaak, bij gebrek aan beter, geforceerd contact met landgenoten die ze in hun thuisland links zouden laten liggen. Het gesprek past helemaal bij mijn kerstoverpeinzing die via deze link is op te roepen. Tenslotte realiseer ik me dat het voor de meeste nieuwkomers in Nederland net zo moeilijk, zoniet onmogelijk, moet zijn zich echt aan te sluiten bij ons, er geboren en getogen. Het werpt een verrassend nieuw licht op de veel gehoorde klacht dat al die vluchtelingen niet (willen) integreren in de Nederlandse samenleving.
Maar een ander groot gespreksonderwerp bij Paris vanavond is het feit - ik hoor het voor het eerst - dat Liedewij onlangs een gastronomisch concours heeft gewonnen, in Castanheira de Pêra,
een dorp niet ver van Figueiro vandaan, live op de televisie. Na voorrondes is ze een van drie genomineerden. 
De jury gaat proeven en beoordelen. 
De andere twee weet ze in de finale gemakkelijk te passeren en zo met de eerste prijs te gaan strijken: een cheque van €2500 te besteden aan professionel kookcurssen om jezelf nog verder te perfectioneren. 
Dat gaat ze komende wintermaanden zeker doen, in Lissabon.
Dat concours winnen heeft allerlei gevolgen. Zo was ze afgelopen week gevraagd de catering te verzorgen voor een aantal cursisten, ook in Castanheira de Pêra.
Zulke klussen leggen geen windeieren. Ze verdient er goed mee en de volgende opdracht staat alweer in haar agenda.
Ik ben geen culinair deskundige. Ik heb alleen tientallen keren op Quinta da Fonte gegeten en elke keer weer genoten van wat Liedewij serveert aan driegangenmenu's: zo gevarieerd, zo inventief, zo mooi gepresenteerd, en vooral zo smakelijk. Alleen maar hulde!
Vanavond ben ik door Jolijn en Liedewij van de camping Quinta da Fonte uitgenodigd voor een etentje. We gaan naar restaurant Paris, op een van de uitvalswegen van mijn Portugese dorp Figueiro dos Vinhos.
Maar eerst dus nog een avond lekker eten. En lekker was het. In mijn eerste jaren in Figueiro at ik daar geregeld, altijd met mijn logée Ada, soms begeleid door Pieter. Paris was min of meer Ada's lievelingsrestaurant.
We hebben zinnige gesprekken over vriendschappen aangaan met plaatselijke Portugezen: het probleem van de taal, het 'er als buitenlander nooit helemaal in komen', de verschillen in cultuur waardoor je vaak anders in het leven staat.
Maar een ander groot gespreksonderwerp bij Paris vanavond is het feit - ik hoor het voor het eerst - dat Liedewij onlangs een gastronomisch concours heeft gewonnen, in Castanheira de Pêra,
Dat concours winnen heeft allerlei gevolgen. Zo was ze afgelopen week gevraagd de catering te verzorgen voor een aantal cursisten, ook in Castanheira de Pêra.
Reacties
Een reactie posten