Vandaag nemen Paul en Sean mij mee naar de stad Leiria, hier zo'n 70 km vandaan. We rijden naar een Decathlon. Nee, we gaan niet kijken naar de sport waarbij atleten in twee dagen tien atletieknummers moeten volbrengen. Decathlon is een groot warenhuis waar je heel veel op atletiekgebied kunt vinden, alles onder het Portugese mom Tudo para o desporto! 
Dat zal vast wel, maar ik kom dan in het bijzonder voor de afdeling met fietsen. Modellen van wel héél sportief, via gewoon sportief, tot oubollig.
De tijd vliegt voorbij. We gaan weer op pad, halen de fietsen op en laden die in de bus.
Ook nog een emmer witte verf bij een vestiging van Leroy Merlin (doe het zelf en bouwmarkt), eveneens in Leiria. Van de zomer wil ik de muren in de huiskamer onder handen nemen.
Morgen die fietsen eens uitgebreid proberen.
Ik heb in oktober en ook nu weer ervaren, met van Paul en Sean geleende exemplaren, hoe leuk en vooral praktisch (zonder auto) het gebruik van de fiets is. Soms moet je een stukje lopen, tegen een al te steile heuvel op. Maar terug van de supermarkt bijvoorbeeld, heel glooiend de heuvel af, kost lopend een half uur en kan op de fiets in 7 minuten. Dan kun je nog eens iemand om een boodschap sturen. En bewegen, ook op mijn wat oudere leeftijd, blijft belangrijk. Hoogste tijd dus om zelf twee exemlaren te gaan aanschaffen.
Er wordt hier heel weinig gefietst. Als je er een wilt kopen, is het aanbod b.v. in mijn dorp Figueiró heel beperkt. Er is een winkel met motorvoertuigen, bromfietsen, scooters, die ook in fietsen doet: je kunt kiezen uit één, als je geluk hebt misschen twee exemplaren. Dat proces moet je, wil je kans van slagen hebben, groter aanpakken, vandaar de reis naar Leiria. Dat is deels dezelfde route als naar wat Paul en Sean hun beachhouse noemen, vlak bij de kust met stranden en badplaatsjes, dus daar gaan we ook nog langs.
Het is even na tienen als ze hier komen voorrijden met hun bestelbus. 
Voorin is plaats voor drie personen, dus dat past; achterin alle ruimte voor zelfs meer dan twee fietsen. Het idee is twee verschillende fietsen aan te schaffen: de ene wat meer een stadsfiets, wel met versnellingen, de andere wat meer een sportmodel, een terreinfiets, voor de soms ruwe steenslagwegen die je hier in de buurt ook hebt.
Na onderweg op een terras koffie te hebben gedronken, arriveren we bij de fietsenboer. 
De stadsfietsen zien er hier wel erg uit als alleen bestemd voor de oudere medemens, die rechtop zittend nog graag eens een straatje om rijdt en daarmee toont hoe vitaal hij nog is. Het worden dus twee wat sportievere types, laat ik ze maar noemen mountainbikes light: niet volbloed mountainbikes maar modellen die wat minder naar het supersportieve neigen, wat meer ook met goed fatsoen als voertuig in de stad kunnen dienen. Dat allemaal na uitgebreid advies van een vriendelijke jonge medewerker die gelukkig goed Engels spreekt. 
Mijn aankoop zal nog rijklaar worden gemaakt. Eind van de middag halen we alles op.
In de tussentijd rijden we via de Aldi naar het beachhouse om daar in de tuin broodjes te eten. 
Paul en Sean hebben nog planten meegenomen die in de grond moeten worden gezet. 
Alles ziet er beter uit dan toen ik hier in oktober was.
In Figueiró zetten we de fietsen plus verf in mijn huis. We stappen weer in de auto en rijden richting dat van Paul en Sean in Pedrogão Pequeno. Onderweg stoppen we even bij een huis dat zij hebben opgeknapt in Verdelhos en dat morgen officieel zal worden verkocht. 
Uit de tuin daar krijg ik nog een zak sinaasappelen mee om te persen. Het zijn er zeker 50. Ze blijken meestal veel sap te geven.
En zo belanden we uiteindelijk bij broer en zwager thuis voor een lekkere maaltijd en een gezellige avond.
Reacties
Een reactie posten