een plaatje

Als een plaatje, dat kun je best wel zeggen. Zo ziet het huis eruit nu de laatste streek verf erop zit, de kwasten en verfrollers zijn opgeborgen en ik afscheid heb genomen van Nuno en zijn drie mannen. Een metamorfose. 

Vandaag zaten we echt in de afrondingsfase. De betonnen terrasvloer en trap erheen kregen als laatste twee schilderbeurten in terra cotta, precies zoals bedoeld was. In de 15 jaar van gebruik oogden die steeds meer grijs en vuil dan wat anders.
Verder was het vooral hier en daar met een kwastje aantippen, ook op het dak,

de plek waar in de keukenmuur lekkage was geweest wegplamuren,
de dakgoten weer ophangen die al die tijd op het gras hadden gelegen,
het torentje op de nok van het dak terugbrengen,

en de stellingen afbreken en op het vrachtwagentje laden. 
Rond half 6, na uitgebreid bedanken en handen schudden, reden ze weg en had ik het rijk weer alleen. En een heerlijk vooruitzicht: nog tweeënhalve week in mijn huis dat weer oogt als nieuw.

Reacties