onverwachte reünie

 Gisteren in Faro, donderdag 21 oktober.

We hebben lekker geslapen, zijn goed uitgerust, genieten van het ontbijt in ons hotel, terwijl we meteen onze mail afhandelen,

en gaan dan op pad om het oude historisch centrum te bekijken. 

Eerst de omgeving van de haven, en de zandbanken die rondom Faro liggen (het strand ligt een kleine 10 km verderop). 

Er varen veel bootjes tussen de banken door.
Dan wandelen we door de oude straatjes, bezoeken de kathedraal

en klimmen op de toren ervan voor het uitzicht.

Maar vandaag draait het toch vooral om de reünie. We gaan een oud-collega van Xander ontmoeten, de Portugese Maria, die nu met echtgenoot Henk in Faro woont.

Er is - verrassing - nóg een collega, Jacqueline, hier op vakantie met man Ron, die ook van de partij zal zijn. Die zijn de reünisten.

En dit is ons hele gezelschap, aan de borrel aan de haven.

Xander en ik worden 's avonds getrakteerd op een maaltijd op een terras aan het strand, het Praia de Faro,

met het geluid van de branding op de achtergrond, bij het genot van witte sangria,

en met zicht op de ondergaande zon.

Als het eten wordt geserveerd, gaan we iets beschutter zitten. De wind die vanuit zee opsteekt, is namelijk toch wel wat fris. Je zou het overdag niet zeggen, maar het is per slot van rekening bijna november. Het eten, ik heb lulas fritas, gefrituurde kleine octopus, smaakt er niet minder lekker om.

Na afloop gaan we allemaal nog even met Maria en Henk mee naar huis voor koffie en, voor wie nog wil, een likeurtje.

Het einde van een ontzettend leuke dag.

Vandaag, vrijdag 22 oktober. De terugreis samen met Xander naar mijn huis in Figueiró dos Vinhos.
We moeten in Faro om 08:22 in de trein naar Lissabon zitten, dus ontbijten vroeg. We zijn de eersten.

We lopen naar het station, een kwartiertje. Onze trein staat al klaar.

Een mooie rit van Zuid- naar Midden-Portugal.

Precies op tijd komen we in Lissabon aan. Daar hebben we twee uur pauze. We gaan aan de koffie in het tegenover het station gelegen Parque das Nações, het voormalige terrein van de Expo98. Xander was erbij, daar, in 1998.

Volgende week zullen we hier, als afsluiting van de vakantie, weer zijn.
Het vervolg van de treinreis voert ons van Lissabon

naar Coimbra, met de Alfa Pendular, de meest luxe trein die Portugal kent. Dat geldt zeker voor de eerste klas waarin wij reizen. Als 65-plusser betaal ik daarvoor minder dan een regulier kaartje voor de tweede. Dus waarom niet?

In Coimbra moet ik echt even een foto maken van de manier waarop reizigers van het ene perron naar het andere komen: gewoon over de rails namelijk, in Nederland ondenkbaar. Die discipline kunnen wij niet opbrengen.

In Coimbra hebben we tijd om even naar het stadcentrum te lopen en een biertje te drinken.

Het laatste stukje van onze reis gaat per bus. Die vertrekt iets te laat, omdat er moet worden gewacht op overstappers die ook nog met deze laatste verbinding mee moeten. Omdat we nu wel een beetje gaar zijn van een hele dag reizen, nemen we aansluitend op de bus in Figueiró een taxi naar huis. Het is al lang donker als we daar aankomen.
Voor eten heb ik begin van de week al gezorgd: kalkoenfilet, met groente en een frisse vinho verde. Als dessert verse kaki's die ik van de buurvrouw kreeg.

Heerlijk weer thuis te zijn. We gaan nog zes dagen genieten van het Portugese platteland.