dit is wél de Algarve

De afgelopen week gebeurde er rondom mijn huis in Figueiró dos Vinhos weinig opzienbarends. Elke dag genoot ik van de zon, wandelde en/of fietste ik, las me suf, en keek af en toe naar een dvd.
Met Paul en Sean bezocht ik nog een rommelmarkt in Penela, om precies te zijn in Santa Eufémia, met zekere regelmaat georganiseerd door de eigenaar van café restaurant Brunel's.

Brits georiënteerd, ook de menukaart.

Wij hielden het bij koffie. Ik kocht er een stenen kruik waar ooit whisky in had gezeten, heb daarvan inmiddels een bescheiden verzameling.

Vorige week zondag was er mist en lichte regen, de hele dag. Ik ging er toch even op uit.

En verder ging het weer met het boek waarin ik verdiept was.

En dan begint mijn reisje naar het zuiden van Portugal. Gistermorgen namelijk ben ik vanuit mijn huis in Figueiró dos Vinhos op weg gegaan naar Faro, helemaal in het zuiden, in de Algarve, aan de kust van de Atlantische Oceaan. Vanavond landt daar namelijk mijn logé voor de rest van de vakantie, tevens goede vriend, Xander. Hij heeft mij al vaker in Portugal bezocht.

Een flinke reis die ik maakte en die je tegenwoordig uiteraard helemaal van tevoren op internet kunt boeken, en betalen. Wandelen naar het busstation, de bus van Rede Expressos

naar Coimbra, van het busstation lopen naar het treinstation, daar met de Alfa Pendular (een luxe intercity) in anderhalf uur non-stop naar Lissabon,

twee uur overbruggen en wachten op de aansluitende trein,

die me van Lissabon naar eindbestemming Faro brengt.

Dan is het nog een kwartiertje lopen naar mijn hotel, het Stay Hotel, net buiten het centrum, maar overal op loopafstand vandaan. Samengevat: 495 km in totaal, ik ga 08:30 van huis en ben 17:45 op m'n hotelkamer. 

's Avonds bekijk ik Faro nog even. Een uitgestrekte stad, met zo'n 60000 inwoners, met een klein maar mooi historisch centrum waarbinnen en rondom zich de meeste bezienswaardigheden bevinden.
Vanmorgen ben ik dat gedeelte wat uitgebreider gaan bekijken. Een korte impressie. Later zal ik dat samen met Xander nog uitgebreider gaan doen.

In de loop van de middag ga ik hem van het vliegveld ophalen. Een druk vliegveld, met een start- en landingsbaan die toestellen direct over het oude centrum van Faro doet komen.

Er gaan bussen naar het vliegveld, maar ik besluit te gaan lopen, tijd genoeg. 5 km is goed te doen, gezond, en voert door een mooi natuurgebied. Zo zie je de stad liggen als je Faro Airport bijna hebt bereikt.

Xander is op tijd uit Rotterdam vertrokken en landt ook op tijd.

Een leuk weerzien volgt.

En, wat later, een heel smakelijke Portugese maaltijd, met een fles vinho verde, tot laat in de avond in de open lucht, en dat voor 20 oktober. Een feest.