Dit blog gaat over Portugal en mijn belevenissen daar. De afgelopen dagen was ik echter in Galicia, noordwest Spanje, en daarover zal ik hier kort berichten.
Samen met Xander reisde ik afgelopen dinsdagmorgen met TAP via Lissabon naar Vigo, een kilometer of 30 ten noorden van de Portugees-Spaanse grens. Het is een grote stad met snelwegen, viaducten, een paar treinstations, veel verkeer, maar ook met een oud historisch centrum, deels autovrij, een haven, terrasjes langs het water, pleintjes vol eetgelegenheden, veel sfeer. Nederlanders gaan er niet heen, wij kwamen ze in heel Galicia vrijwel niet tegen; die kiezen in het algemeen waarschijnlijk meer voor de Spaanse Costa's. Stranden bijvoorbeeld zijn er in Galicia niet echt.
Na aankomst op de luchthaven snel per taxi naar ons Hotel Vigo Plaza, in een van die straatjes in de oude stad. En dan rondwandelen, de buurt verkennen, de baai bekijken,
en 's avonds natuurlijk neerstrijken op een van de terrassen en genieten van wijn en tapas.
Woensdagmorgen nemen we vanaf station Vigo Urzáiz de trein naar Santiago de Compostela, een rit van zo'n 50 minuten.
Na een kwartiertje lopen, komen we ook daar weer in een historisch stadscentrum, autovrij, met als middelpunt natuurlijk de kathedraal,
bezocht door duizenden mensen. Een bijzonder gebouw, met een bijzondere betekenis. De sfeer in Santiago is relaxed, spreekt me meer aan dan in de Portugese tegenhanger Fatima, waar het vooral om de commercie draait. Hier is daarvan niet heel veel te merken.
Voor het eerst besluiten we hier 's middags warm te eten, zoals de Spanjaarden dikwijls zelf ook doen. 's Avonds beperk je je dan tot wat hapjes. Veel restaurants zijn daarop ingespeeld: dagmenu's met voor- en hoofdgerecht, soms ook toetje, koffie en drank (en dat mag ook bier of zelfs een fles wijn zijn) kosten, all in, zo'n €10 à €12 pp. Niet te geloven, toch?
Eén keer, anderhalve week later in Porto, daalt de prijs zelfs tot €5,50. Prima deal, genoeg te eten, smakelijk en heel sfeervol.
Donderdag: bezoek aan Tui, zo'n 30 km ten zuiden van Vigo. Het is de Spaanse grensplaats aan de rivier de Miño, of in de andere taal Minho. Direct aan de overkant, in Portugal, ligt Valença.
Met een oud boemeltje, wel opgekalefaterd tot toeristentreintje, rijden we op enkelspoor dwars door bossen, rotsspleten en langs kleine stadjes naar Tui.
Dat lukt de trein niet helemaal. Op het voorlaatste stationnetje Guillarei moet de trein keren, dus in de andere richting doorrijden, en dat wil niet. Een snel georganiseerde bus brengt ons en de ongeveer 10 medereizigers de laatste drie kilometers naar Tui.
Tui is mooi, net als de grensrivier Minho. De stad wordt gedomineerd door de Catedral de Santa Maria, het hoogste (en hoogte-)punt van het stadje,
die we natuurlijk bezoeken.
Na onze warme lunch wandelen we in de hitte richting een oude auto- en spoorbrug om de Minho over te steken
en aan te komen in Portugal,
Valença om precies te zijn. Hier is de moeite waard het Fortaleza Valença, een oude versterkte vesting bovenop de heuvels, met vrij uitzicht op de rivier en Tui aan de overkant.
Vrijdag, zaterdag en vandaag verblijven we in A Coruña, verder naar het noorden langs de kust van Galicia. Natuurlijk wandelen we uitgebreid door de stad en langs de boulevards,
langs de kust die rotsachtig is, strandjes zijn hier zeldzaam,
en bekijken en beklimmen de Toren van Hercules, de enige volledig bewaard gebleven Romeinse vuurtoren die ook nog voor de scheepvaart wordt gebruikt.
Van bovenaf heb je een mooi uitzicht over de stad en de rotskust.
Vandaag tenslotte nemen we de trein voor een rit van een minuut of 40 naar Betanzos,
een oud stadje bovenop een heuvel. Het is veel klimmen in de steile straatjes, maar dan heb je ook wat.
En natuurlijk de dagschotel van het restaurant naast de kerk, met yoghurtijs toe.
Morgen vroeg hebben we de trein van 05:38 terug naar Vigo, daar overstappen op een trein naar Porto (die trouwens over diezelfde brug in Tui rijdt) en tenslotte met de intercity naar Pombal. Mijn broer Paul haalt ons daar op.
Nog twee opmerkingen.
Zondag 12 augustus stort tijdens een muziekfestival in Vigo een tribune in elkaar en valt deels in zee. Zo'n 400 mensen raken gewond. Wij hebben de opbouw van die tribune met eigen ogen gezien.
Als we op woensdag 15 augustus vanuit Porto terugvliegen naar Nederland, is Galicia heel goed zichtbaar. We herkennen door het vliegtuigraam Vigo, Santiago, A Coruña, zelfs Tui, Valença en die oude brug over de Minho. Wat een mooi afscheid.
Reacties
Een reactie posten