Eén enkele afbeelding is dikwijls voldoende om een stad aan te herkennen. Parijs heeft als icoon de Eiffeltoren, Londen the Big Ben, en mijn eigen stad Rotterdam de Euromast of Erasmusbrug. Bij Coimbra, de derde stad van Portugal, zie je altijd het oude centrum met de universiteitsgebouwen op de heuvel, gefotografeerd vanaf de rivier de Mondego. Zo ongeveer:
Ben je er één keer geweest, dan herken je dit beeld onmiddellijk.
Xander, mijn gast deze weken, zei het niets. Hoogste tijd dus dat ik hem met Coimbra laat kennismaken. Vandaag gaat dat gebeuren.
We nemen de bus van 09:15 uit Figueiró dos Vinhos en rijden een klein uur later het busstation van Coimbra binnen. Dan is het nog een kwartiertje lopen naar dat oude centrum. Eerst koffie drinken met een pastel de nata erbij, op het bekende driehoekige plein
waar onze wandeling daarna begint.
We bezoeken de Igreja de Santa Cruz,
waar een kerkdienst aan de gang is, en de daar vlak achter gelegen markthal, de mercado municipal. Het is daar binnen zowat uitgestorven, stiller dan ik het ooit heb meegemaakt. Vakantietijd, hoop ik, is daar de oorzaak van. Op de behoorlijk grote visafdeling bijvoorbeeld is slechts één kraam geopend, met bacalhão.
We beginnen aan de klim naar boven.
Wat me opvalt in vergelijking met een jaar geleden: er zijn heel veel leuzen op de muren gekalkt. Terecht studentenprotest? Ik weet het niet. Maar de stad wordt er niet fraaier op.
Eerst gaan we naar de oude kathedraal, de Sé Velha. Ook na al vele bezoeken blijft die de moeite waard.
En natuurlijk lopen we ook door het ernaast gelegen klooster.
Vanuit de kloostertuin is ons volgende doel al zichtbaar: de universiteit en z'n toren.
En dus klimmen we verder omhoog. Ook vandaag stijgt de temperatuur weer tot ongeveer 40 graden. We hebben twee flessen water bij ons die we geregeld aan onze mond zetten; heel belangrijk om bij deze hitte veel te drinken.
Zo komen we bij de toegangspoort van het oudste deel van de universiteit, gesticht in 1290.
Daarachter ligt het 's zomers letterlijk oogverblindende witte plein.
We kijken er uitgebreid rond.
We dalen af naar de rivier en genieten in de schaduw en een lekker windje van een glas limonade met veel ijs. Daarna wandelen we nog een stuk langs de oevers van de Mondego.
Net als vorig jaar wordt er op kleine schaal watersport bedreven.
En verder is er natuurlijk het, nu bekende, uitzicht op de oude stad.
Dat is en blijft mooi.
Met nog weer eens een opfrispauze op een terras is het zo langzamerhand tijd terug te lopen naar het busstation. Om 18:30 zullen we worden teruggereden naar Figueiró.
Xander, mijn gast deze weken, zei het niets. Hoogste tijd dus dat ik hem met Coimbra laat kennismaken. Vandaag gaat dat gebeuren.
We nemen de bus van 09:15 uit Figueiró dos Vinhos en rijden een klein uur later het busstation van Coimbra binnen. Dan is het nog een kwartiertje lopen naar dat oude centrum. Eerst koffie drinken met een pastel de nata erbij, op het bekende driehoekige plein
We bezoeken de Igreja de Santa Cruz,
We beginnen aan de klim naar boven.
Zo komen we bij de toegangspoort van het oudste deel van de universiteit, gesticht in 1290.
We lunchen en bekijken daarna nog de botanische tuin
en de nieuwe kathedraal, de Sé Nova.
Net als vorig jaar wordt er op kleine schaal watersport bedreven.
Reacties
Een reactie posten