de geneugten van het platteland

Na Lissabon, de grote stad met z'n drukte, razend autoverkeer en toeristenmassa's, zijn Xander en ik nu al een paar dagen in mijn huis in Figueiró dos Vinhos en daarmee in de stilte van het Portugese platteland. Na zes dagen snuiven aan en proeven van cultuur, beleven we nu zes dagen natuur.
Afgelopen vrijdag wandelden we naar de Intermarché om boodschappen te doen. Altijd leuk om te zien wat zo'n supermarkt daar anders maakt dan die in Nederland. Al waren het maar de schappen met sterke drank, die in Portugal door de supermarkten mag worden verkocht. Maar er zijn ook heel wat producten die typisch Portugees zijn en daarom opvallen.
Na zes dagen eten in restaurants, moet er nu gewoon zelf ingekocht en gekookt worden. Gelukkig vinden we dat beiden leuk en maken we er iets van.
Eten gebeurt natuurlijk buiten achter het huis.
Ook vrijdag: lopen naar Vale do Rio,
om van daar af te zakken naar de rivier Zêzere. Na een wandeling van zo'n 70 minuten
bereiken we z'n oevers, de plek waar campinggasten van Quinta da Fonte ook altijd gaan zwemmen.
Voor mij is dit de eerste keer dat ik hier ben. Het strandje is prachtig,
en er zijn slechts twee andere bezoekers (van de camping, inderdaad) die al vrij snel weer vertrekken, zodat Xander en ik nog maar met ons tweeën zijn. Er hangt een hangmat;
die moet daar ooit door Liedewij en Jolein zijn achtergelaten.
We genieten van een paar uur stilte en eenzaamheid,
alsof we op een onbewoond eiland zijn gestrand.
Na zessen begint de zon te zakken
en breken we op. De terugwandeling is een stuk minder warm dan toen we een uur of vier geleden hierheen kwamen.
Gisteren, zaterdag: 's ochtends bezoek aan de markt met m'n broer en zwager Paul en Sean, en een toevallige ontmoeting, met koffie op een terras, met onze Britse kennissen Jan en Keith.
's Avonds opnieuw uit wandelen naar Vale do Rio en dan door naar de camping Quinta da Fonte
voor het avondeten, als altijd heel uitgebreid, heerlijk, niet duur, en samen met kampeerders die ook besloten het diner te gebruiken.
Dat levert altijd talloze interessante gesprekken op.
Vandaag halen Paul en Sean ons op voor een bezoek aan de maandelijkse rommel- en antiekmarkt in Miranda do Corvo, ruim een half uurtje rijden bij ons vandaan. In vorige jaren heb ik er geregeld iets gekocht, lampen, boeken.
Deze keer is er niets waarvan mijn hart sneller gaat kloppen.
We rijden terug naar Pedrogão Pequeno en het huis van Paul en Sean. Maar eerst bekijken we nog even de Barragem do Cabril, de dam in de Zêzere.
 Immens en daardoor indrukwekkend.
Het water erachter staat hoog, een gevolg van de vele regen in het voorjaar.
We bekijken Cabril van beneden


en van boven.
Vanmiddag zoeken we verkoeling in het zwembad van Paul en Sean.
Buiten is het 40 graden, in het water maar liefst 30.

 Na afloop is het borrelen geblazen, een koel glas witte wijn, 
en eten met Paul en Sean, maar ook weer Jan en Keith die zich inmiddels bij ons hebben gevoegd.
Wortelsoep, min of meer vaste specialiteit van m'n broer,
en gebraden eend.

Reacties