ochtendrituelen

Vandaag is het zondag. Hier op het platteland nog steeds een rustdag. Je merkt het vooral aan het verkeer dat hier door m'n straatje komt. Dat is normaal al niet veel, maar op zondag nog veel minder.
Het eerste dat ik doe wanneer ik ben opgestaan, is ramen en deuren wijd open zetten. Het is nu nog lekker koel buiten. 
Dit is het zicht uit mijn slaapkamerraam. 

De buren zijn al op en inspecteren hun levende have, de schapen en geiten en het pluimvee. Even naar links richting de straat, 

en even naar rechts richting het bos kijken. 

De zon is nog maar net boven de heuvels achter mij te voorschijn gekomen en werpt nu nog lange schaduwen vooruit. 

Het belooft weer zo'n bekende stralende dag te worden waarop hij strakjes hier recht boven gloeiend heet zal staan branden. Dan kun je beter de schaduw opzoeken, wat ik uiteraard ook doe. Dan is in de zon zitten gevaarlijk, niet iets om mee te spotten. 
Eerst ontbijten met thee, broodjes met kaas uit de streek, yoghurt, en dan moeten de matrasjes op de ligbedden achter het huis.

Nu het nog koel is, inspecteer ik natuurlijk eventjes de voortuin, de bloemen en planten: oleander, rozen cactussen.

Alles staat er schitterend bij. En wéér groter dan een jaar geleden. Uitgebloeide rozen worden verwijderd om nieuwe knoppen meer ruimte, energie en voeding te geven.

Verder kijk ik of er soms post in de brievenbus zit. Mijn ingreep vorige zomer tegen de vele slakken die in de brievenbus naar binnen kropen en de enveloppen aanvraten, heeft geholpen: geen slak meer te bekennen en de post blijft heel. 

Alleen zit er nu niets in. Wat wil ik ook, zondag immers.
Het anti-geitenhekje dat buurman Costa maakte, functioneert goed. Zo komen ze de voortuin onmogelijk in.

Voor zichzelf heeft hij er ook een gemaakt, of twee eigenlijk.

Meer bedoeld om te geiten juist binnen te houden, denk ik. 

Tijd voor koffie en wat lezen, met hoed, in mijn stapel boeken die ik elke zomer hier heb.

En voor het plegen van een of meer telefoongesprekken met het thuisfront in Nederland.

Soms doe ik 's ochtends ook wat boodschappen in het dorp, meestal in een van de twee grote supermarkten. Vandaag heb ik niets nodig, al zijn ze vanmiddag wel open, net zoals de meeste in Nederland op zondagmiddag geopend zijn.
Lunchen gebeurt natuurlijk buiten, in de schaduw achter het huis.

Een salade met sla, tomaat, komkommer, avocado soms, een gesnipperd uitje, kaas, ham, een stukje vis, paté, net wat er voor handen is of over van het avondeten van de dag ervoor.

En brood natuurlijk om ook de laatste restjes olijfolie mee op te deppen.
Na het eten houd ik hier siësta: even liggen in de schaduw, even de ogen dicht, een kort slaapje. Uitgerust zijn voor activiteiten de tweede helft van de middag. Vandaag zwemmen en eten bij mijn broer in Pedrogão Pequeno. Hij heeft drie gasten in zijn guesthouse die ook zullen mee-eten. Dat levert vast leuke gesprekken op. We zullen zien.