Overal ter wereld zijn branden rampzalig, soms zelfs catastrofaal. En dus is het bestrijden van brand voor elk land, elk gebied en elke stad immens belangrijk. Overal worden mensen opgeleid om dat werk te verrichten. En dat al eeuwenlang. In vier berichten probeer ik wat dit betreft de Portugese geschiedenis en ontwikkelingen in kaart te brengen.
Portugal is, vooral in de zomer, berucht om zijn bosbranden. Ook dat is niet iets van de laatste tijd.
Het was koning D.João I (regeerperiode 1385-1433)
die het belang van goede brandbestrijding inzag. Brand, waar dan ook in het land, moest niet met archaïsche middelen worden tegemoetgetreden, maar met een expressieve geest van solidariteit. En adequate hulpmiddelen natuurlijk. Op 23 augustus 1395, inmiddels maar liefst 620 jaar geleden, nam hij het initiatief om in Lissabon een brandweer op te richten, de Serviço de Incêndios de Lisboa. Bombeiros avant la lettre, zullen we maar zeggen. Het staat allemaal beschreven in zijn Carta Regia.
En zo is het dus begonnen. Elke man en vrouw werd er trouwens op gewezen dat hulp verlenen bij een brand, die God nooit gewilde kon hebben, burgerplicht was. Mannen moesten met bijlen en vrouwen met waterpotten toesnellen om de helpende hand te bieden. Stadsomroepers moesten een brand onmiddellijk bekend maken. Bewoners werd gevraagd alert te zijn. Alle kleine beetjes helpen, nietwaar.
In Porto, de tweede stad van het land, kwam een en ander vanaf de 16de eeuw op dezelfde manier van de grond. De organisatie van een brandbestrijdingsdienst breidde zich steeds verder over het hele land uit. En op 14 juli 1513 werd e.e.a. in de Câmara do Porto ook officieel vastgelegd en daarmee bevestigd.
Het ging dikwijls om de heel praktische kant van de zaak, alertheid van mensen, preventie. Ook toen gold: voorkomen is beter dan genezen, een brand is sneller ontstaan dan geblust.
Zo lezen we bijvoorbeeld:
In elke stad moeten bewoners worden aangewezen die erop toezien dat in alle huizen de vuren in de keukens 's avonds op een vast tijdstip zijn gedoofd. Dat tijdstip zal worden aangegeven door het luiden van een bel.
Een beetje onrustig lijkt me, zo'n bel. Maar het voorkwam misschien dat bewoners in slaap sukkelden terwijl de kookplaats, door het vuur dat nog brandde, vlam vatte en even later in lichter laaie stond. Hoe simpel kan het leven zijn.
w o r d t v e r v o l g d...
Portugal is, vooral in de zomer, berucht om zijn bosbranden. Ook dat is niet iets van de laatste tijd.
Het was koning D.João I (regeerperiode 1385-1433)
In Porto, de tweede stad van het land, kwam een en ander vanaf de 16de eeuw op dezelfde manier van de grond. De organisatie van een brandbestrijdingsdienst breidde zich steeds verder over het hele land uit. En op 14 juli 1513 werd e.e.a. in de Câmara do Porto ook officieel vastgelegd en daarmee bevestigd.
Het ging dikwijls om de heel praktische kant van de zaak, alertheid van mensen, preventie. Ook toen gold: voorkomen is beter dan genezen, een brand is sneller ontstaan dan geblust.
In elke stad moeten bewoners worden aangewezen die erop toezien dat in alle huizen de vuren in de keukens 's avonds op een vast tijdstip zijn gedoofd. Dat tijdstip zal worden aangegeven door het luiden van een bel.
Een beetje onrustig lijkt me, zo'n bel. Maar het voorkwam misschien dat bewoners in slaap sukkelden terwijl de kookplaats, door het vuur dat nog brandde, vlam vatte en even later in lichter laaie stond. Hoe simpel kan het leven zijn.
w o r d t v e r v o l g d...
Reacties
Een reactie posten