donkere wolken boven dodenakker

En boven alle andere akkers ook natuurlijk. Het blijft deze dagen namelijk zwaar bewolkt in Portugal. Regen is er niet meer gevallen, maar de lucht zit het grootste deel van de tijd helemaal dicht, het is somber en kil, buiten niet veel meer dan 10 graden, en ik zit veel binnen. Dat betekent lezen bij de open haard (ik ben inmiddels een expert in het goed aansteken ervan), af en toe een film kijken, of het achtuurjournaal van de vorige dag via de laptop tot me nemen.
Ik heb deze dagen bij het haardvuur de fles wijn leeggedronken die er nog stond van mijn bezoek aan de wijngaard Albergue do Bonjardim van Huub en Wil Lenders in Cernache in augustus, de Bonjardim Reserva 2006.

Een prachtige smaak, een kwaliteitswijn, en dat proef je. Echt genieten.
Gistermiddag was het ineens redelijk mooi weer. Ik trok m'n jas aan en wandelde naar Figueiró. Met wat zonnestralen ziet de wereld en ook de omgeving hier er plotseling heel anders uit. Ik geniet daarvan. Het landschap is liefelijk en de enkele mensen die ik tegenkom zijn vriendelijk.
Bij de eerste huizen van het dorp sla ik een weggetje in dat ik niet ken. Plotseling sta ik bij het kerkhof. Het hek is open en ik wandel er doorheen naar binnen. Er zijn wat mensen bezig met een graf schoonmaken, bloemen neerzetten, allemaal voor een dierbare. Ik kijk gewoon wat rond. In het middengedeelte zijn er de 'gewone' graven, vaak met een mooie marmeren plaat erop, een beeldje, of met fotootjes van de overledene(n). Dikwijls liggen er meer personen in één graf.

Aan de zijkant veel losse huisjes, van heel eenvoudige tot heel luxueuze. Niet meer dan 2 bij 3 meter. Meestal met een deur met raam waardoor je naar binnen kunt kijken. Daar zie je tegen de zijwand op een plank de kist staan. Soms staan er meer kisten, van allemaal leden van dezelfde familie, boven en onder elkaar. Een nabestaande die de sleutel van de deur heeft, kan er gewoon naar binnen en even bij zitten.
Ik loop door naar Hua Ta Li, de plaatselijke Chinees, en koop een jack dat ik daar zondag al had gezien. In Nederland kosten zulke jassen al gauw €60. Op het prijskaartje hier staat €27,95. Om de een of andere reden krijg ik aan de kassa nog wat korting en mag hem voor €26,55 meenemen. Mooi om wat later in het jaar te dragen.
Mij valt al verder wandelend op dat de sinaasappelbomen allemaal vol vruchten zitten.

Hier en daar zijn ze er al afgevallen en liggen er sinaasappels op straat. Niet alle soorten zijn zoet en eetbaar, zo heb ik ooit gehoord.

Sommige boeren hebben op hun land zoiets als een hele sinaasappelboomgaard. Andere hebben ergens aan de zijkant een paar losse exemplaren staan, min of meer verscholen.

Omdat de wegen hier veel bochten hebben en dus dikwijls onoverzichtelijk zijn, zie je nogal wat verkeersspiegels. Dan kun je voorbij de bocht uitkijken naar tegenliggers en of het veilig is. Een leuke sport is ook om jezelf er zo onopvallend mogelijk in te fotograferen.

Het anti-geitenhekje dat meneer en mevrouw Costa in augustus bij mijn voortuin maakten, bevindt zich nog in goede staat. En het werkt, want zo te zien zijn de dieren daar niet meer geweest, terwijl ze nog altijd vrij rondlopen.

Vanavond mijn alweer laatste avond hier ga ik eten bij Paul en Sean thuis in Outro Monte. Altijd lekker en gezellig. En dan morgen met de bus van Figueiró naar Porto voor nog eens twee dagen en twee nachten de grote stad. Slapen in mijn vaste Grand Hotel waar ik misschien al 20 keer ben geweest, in sommige opzichten nog echt 'grand',

en verder de highlights van de stad nog weer eens bekijken, kilometers lang rondwandelen, dat verveelt nooit.