Het einde van de vakantie nadert, dit is ons laatste weekend. Pieter, Ada en ik doen nog het een en ander in de buurt, klussen nog wat aan het huis, maken schoon wat schoon moet zijn, en zwemmen
en eten met Paul en Sean in Pedrogão Pequeno, samen met Lloyd, hun gast in het guesthouse, geboren in Londen, woonachtig in Madrid, vakantievierend in Portugal.
Met ons drieën maken we nog een rondje met de auto door de streek. Eerst Cernache do Bonjardim, de antiek(meer rommel)winkel
en daarna de pastelaria waar we al dikwijls zijn geweest.
Dan door naar Dornes, op de landtong in de rivier de Zêzere, aan een van de stuwmeren.
Met een grote boog rijden we verder richting Foz de Alge, ook een trekpleister hier in de buurt, waar de rivier de Alge in de Zêzere stroomt.
Er is een camping, een restaurant, er liggen bootjes, waterscooters.
Maar ook de cactus en de oleander mogen er wezen.
De geiten genieten ook, van sappige blaadjes namelijk, maar gaan nu mijn tuin voorbij en proberen bij de buren te snoepen.
Tot ze door hun baasje tot de orde worden geroepen. Ze zijn gehoorzaam, dat moet ik zeggen. Want meteen keren ze terug richting hun stal.
De brievenbus moet worden 'ontslakt': slakjes kruipen langs de muur omhoog, werken zich naar binnen en vreten de post aan. Dat moet stoppen. Ik schroef de bus van de muur.
De achterkant laat zien dat mijn diagnose klopt. We brengen een slakkenwerende laag op die achterzijde aan. Kijken of dat helpt.
Nog één keertje genieten van koffie en een broodje bij het cafeetje naast de Bombeiros in Figueiró.
En van nog eens gezamenlijk uit eten met Paul en Sean: forel in het restaurant helemaal diep in het dal in Ribeira de Alge.
Ik meld het nog weer eens: 5 personen, twee forellen elk, frites, salade, brood, olijven, twee kannen wijn, alcoholvrij bier voor m'n broer die ons rijdt, toetjes, koffie toe en dan €52 moeten betalen. Nou ja.
Morgen vertrekken we hier met de auto naar Porto voor nog één dag in de grote stad en één nacht in het Grand Hotel do Porto. Altijd weer leuk.
Op mijn terras zitten we in de laatste zonnestralen.
Dan zakt de zon achter de heuvels en dooft langzaam het licht. Mooi symbolisch.
Nu rest ons alleen nog: inpakken en wegwezen.
Ik geniet nog even van m'n tuin, schoffel waar nodig,
en bekijk de bloemen die daarin te zien zijn. De rozen staan er mooi bij.
Nog één keertje genieten van koffie en een broodje bij het cafeetje naast de Bombeiros in Figueiró.
Morgen vertrekken we hier met de auto naar Porto voor nog één dag in de grote stad en één nacht in het Grand Hotel do Porto. Altijd weer leuk.
Op mijn terras zitten we in de laatste zonnestralen.
Nu rest ons alleen nog: inpakken en wegwezen.
Reacties
Een reactie posten