Toen ik in februari, aan het einde van de voorjaarsvakantie, één dag in Porto was, net iets meer dan 24 uur, bekroop me het gevoel: hier wil ik wel weer eens een paar dagen verblijven. Lekker op m'n gemak de stad bekijken, de kathedraal, een aantal andere indrukwekkende kerken, een museum, bepaalde stadswijken, afdwalen langs de oude trapstraatjes die op de werelderfgoedlijst van Unesco staan naar de rivier de Douro, naar het strand aan de westkant van de stad, misschien een dagje naar Braga, Espinho, of Aveiro, of het even ten noorden daarvan gelegen Canelas, een schitterend natuurgebied vol ooievaars. En zo ontstond het idee dat in deze periode in mei te gaan ondernemen. Drie jaar geleden was ik er met zes collega's. Ook een groot succes. Nu vond ik het geen enkel punt dat in m'n eentje te doen. Ik boekte een retourvlucht, met Transavia dit keer, en een kamer in het Grande Hotel do Porto waar ik al zovele malen ben geweest, heel prettig gelegen in het oude stadscentrum, overal dichtbij, en met dat heerlijke ontbijtbuffet.
Vandaag is het zover en begint mijn vierdaagse vakantie. Van koninginnedag morgen, dit keer extra bijzonder vanwege het vertrek van Beatrix en het aantreden van Willem Alexander en Maxima, zal ik waarschijnlijk niet veel meer dan wat flarden meekrijgen op de in m'n hotelkamer te ontvangen Portugese en internationale televisiezenders.
Koninginnedag vierde ik eigenlijk al jaren niet echt meer. Als je lang in de Amsterdamse binnenstad hebt gewoond zoals ik, heb je teveel van de schaduwzijde ervan meegemaakt: agressie om een plekje op het trottoir, vuil dat soms wekenlang op straat achterblijft, lawaaiterreur, plassend publiek in jouw portiek. Ik ontliep die dag al regelmatig door, samen trouwens met nog duizenden anderen, een tripje naar Antwerpen te maken.
Heel veel interesseert het me dus niet, de commotie rond het koningslied is langs me heen gegleden, de monarchie vind ik een ondemocratisch instituut, maar de wijze waarop het Huis van Oranje daaraan invulling geeft binnen de ministeriële verantwoordelijkheid, met de tijd meegaat, en is ingebed in onze samenleving, vind ik prima. Niets aan veranderen.
Koninginnedag maak ik dus niet mee, 1 mei wel. In de dorpen rondom mijn huis in Midden-Portugal wordt die dag nog echt gevierd: mensen zijn vrij, de winkels dicht. Een jaar geleden heb ik daar op dit blog vanuit dat gebied het een en ander over geschreven. Hoe dat in de grote stad zal zijn, met al die toeristen? We zullen het woensdag zien.
Maar nu eerst: de trein richting Schiphol.
Mijn vlucht HV6001 van Transavia (een combinatie met een KLM-vlucht) vertrekt vanaf het einde van de D-pier waar ik nog helemaal nooit ben geweest. Een hele wandeling trouwens.
De reis verloopt voorspoedig, ik heb leuke gesprekken met de mensen direct naast mij, een echtpaar uit Kralingen op reis naar Porto, Coimbra en Sintra, en halverwege de middag landen we op de luchthaven van Porto. Heel vaak stopt het toestel niet bij een slurf waar doorheen de reizigers naar de douane en de aankomsthal kunnen lopen, maar ergens op het platform. Meestal staat er dan een bus klaar voor transport naar het luchthavengebouw. Dit keer moeten we de laatste tientallen meters lopen.
Zoals altijd gebruik ik de metro om in m'n hotel te komen. Het daar inchecken gaat razendsnel, vooral als men merkt dat het mijn zoveelste bezoek is. Op mijn kamer fris ik me even een beetje op.
Dan ga ik nog even de stad in, gewoon wat winkelen. Genoeg te zien en te beleven, bijvoorbeeld in het shopping centre aan Rua de Santa Catarina.
Ik eindig de dag in een restaurant, met een Portugese aardenwerken schotel met rundvlees met uien, gefrituurde aardappelschijfjes en groente. En daarbij natuurlijk een halve fles Monte Velho tinto. Heerlijk.
Vandaag is het zover en begint mijn vierdaagse vakantie. Van koninginnedag morgen, dit keer extra bijzonder vanwege het vertrek van Beatrix en het aantreden van Willem Alexander en Maxima, zal ik waarschijnlijk niet veel meer dan wat flarden meekrijgen op de in m'n hotelkamer te ontvangen Portugese en internationale televisiezenders.
Koninginnedag vierde ik eigenlijk al jaren niet echt meer. Als je lang in de Amsterdamse binnenstad hebt gewoond zoals ik, heb je teveel van de schaduwzijde ervan meegemaakt: agressie om een plekje op het trottoir, vuil dat soms wekenlang op straat achterblijft, lawaaiterreur, plassend publiek in jouw portiek. Ik ontliep die dag al regelmatig door, samen trouwens met nog duizenden anderen, een tripje naar Antwerpen te maken.
Heel veel interesseert het me dus niet, de commotie rond het koningslied is langs me heen gegleden, de monarchie vind ik een ondemocratisch instituut, maar de wijze waarop het Huis van Oranje daaraan invulling geeft binnen de ministeriële verantwoordelijkheid, met de tijd meegaat, en is ingebed in onze samenleving, vind ik prima. Niets aan veranderen.
Koninginnedag maak ik dus niet mee, 1 mei wel. In de dorpen rondom mijn huis in Midden-Portugal wordt die dag nog echt gevierd: mensen zijn vrij, de winkels dicht. Een jaar geleden heb ik daar op dit blog vanuit dat gebied het een en ander over geschreven. Hoe dat in de grote stad zal zijn, met al die toeristen? We zullen het woensdag zien.
Maar nu eerst: de trein richting Schiphol.
Mijn vlucht HV6001 van Transavia (een combinatie met een KLM-vlucht) vertrekt vanaf het einde van de D-pier waar ik nog helemaal nooit ben geweest. Een hele wandeling trouwens.
De reis verloopt voorspoedig, ik heb leuke gesprekken met de mensen direct naast mij, een echtpaar uit Kralingen op reis naar Porto, Coimbra en Sintra, en halverwege de middag landen we op de luchthaven van Porto. Heel vaak stopt het toestel niet bij een slurf waar doorheen de reizigers naar de douane en de aankomsthal kunnen lopen, maar ergens op het platform. Meestal staat er dan een bus klaar voor transport naar het luchthavengebouw. Dit keer moeten we de laatste tientallen meters lopen.
Zoals altijd gebruik ik de metro om in m'n hotel te komen. Het daar inchecken gaat razendsnel, vooral als men merkt dat het mijn zoveelste bezoek is. Op mijn kamer fris ik me even een beetje op.
Dan ga ik nog even de stad in, gewoon wat winkelen. Genoeg te zien en te beleven, bijvoorbeeld in het shopping centre aan Rua de Santa Catarina.
Ik eindig de dag in een restaurant, met een Portugese aardenwerken schotel met rundvlees met uien, gefrituurde aardappelschijfjes en groente. En daarbij natuurlijk een halve fles Monte Velho tinto. Heerlijk.
Reacties
Een reactie posten