Ook hier is de zomer, zo lijkt het, defnitief voorbij. En de herfst, die ik zo dikwijls zonnig en warm heb meegemaakt, is nu alleen maar somber, donker en nat. Net Nederland dus. Maar wel 2100 km verderop, naar het meestal warme(re) zuiden.
Vandaag was de slechtste dag van de hele week: regen, nog meer regen, stortbuien. Ik was veroordeeld tot binnen zitten. Een beetje saai, maar wat doe je eraan? Mijn huis is weer eens waterdicht gebleken, zoveel is zeker, en die wetenschap is ook wat waard.
In de loop van de middag wordt het droog en klaart het wat op. Ik maak nog snel even wat foto's van de herfst hier in Figueiró dos Vinhos: alles nat, alles druipt, stroompjes water aan de zijkant van mijn straatje,
en de kaktussen die twee maanden geleden nog vol bloemen stonden zijn nu uitgebloeid.
Paul en Sean komen langs. Paul gaat maandag naar Nederland, zijn eigen printer is kapot, en hij wil zijn instapkaart voor Ryanair printen. We wagen een poging bij de bibliotheek in het dorp. We treffen er natuurlijk de dochter van mijn buren die daar werkt en maken even een praatje. Je kunt er gratis internetten en inderdaad ook printen, dat voor €0,06 per A4. Ik druk gelijk mijn eigen instapkaart van de TAP voor morgen af. Dan is dat ook meteen geregeld.
In de bibliotheek treffen we nog Jan en Keith, die daar komen voor het gratis wifi-netwerk. De wereld is maar klein.
Nu ben ik weer thuis en tref ik alvast voorbereidingen voor m'n vertrek morgen. Ik maak de huiskamer 'winterklaar', dat wil zeggen ik dek de banken af, zet stoelen op de tafels, pak de tv in.
Het kan vochtig worden de komende maanden, vooral in deze half onder de grond liggende kamer. In de paar wintermaanden valt hier in Portugal in de regel méér regen dan in een heel jaar in Nederland.
Over vier maanden, eind februari, als dat allemaal achter de rug is, ben ik weer terug.
De laatste avond valt en het is tijd voor, hoe noemen ze dat ook alweer, het galgenmaal. En voor mijn galgenwijn: nog één keer zo'n glas rood van de overbuurman (let ook even op de donderwolken die door het raam te zien zijn).
En wat dat maal betreft: dat bestaat in mijn geval uit de restjes van de afgelopen dagen, met brood om alles tot de laatste druppel op te deppen. Bon appetit!
Vandaag was de slechtste dag van de hele week: regen, nog meer regen, stortbuien. Ik was veroordeeld tot binnen zitten. Een beetje saai, maar wat doe je eraan? Mijn huis is weer eens waterdicht gebleken, zoveel is zeker, en die wetenschap is ook wat waard.
In de loop van de middag wordt het droog en klaart het wat op. Ik maak nog snel even wat foto's van de herfst hier in Figueiró dos Vinhos: alles nat, alles druipt, stroompjes water aan de zijkant van mijn straatje,
In de bibliotheek treffen we nog Jan en Keith, die daar komen voor het gratis wifi-netwerk. De wereld is maar klein.
Nu ben ik weer thuis en tref ik alvast voorbereidingen voor m'n vertrek morgen. Ik maak de huiskamer 'winterklaar', dat wil zeggen ik dek de banken af, zet stoelen op de tafels, pak de tv in.
De laatste avond valt en het is tijd voor, hoe noemen ze dat ook alweer, het galgenmaal. En voor mijn galgenwijn: nog één keer zo'n glas rood van de overbuurman (let ook even op de donderwolken die door het raam te zien zijn).
En wat dat maal betreft: dat bestaat in mijn geval uit de restjes van de afgelopen dagen, met brood om alles tot de laatste druppel op te deppen. Bon appetit!
Reacties
Een reactie posten