Het leven op het Portugese platteland is nog even rustig als altijd. De bejaarden uit het dorp maken hun dagelijkse wandelingetje en spreken me aan als ik in de tuin het onkruid aan het wieden ben.
De mensen die elders moeten werken, vertrekken met de auto richting kantoor, bedrijf of fabriek, de boeren klimmen op hun tractor en rijden naar hun land.
Vandaag echter is het rustig, de buren hebben me al gewaarschuwd dat de winkels gesloten zijn en alle activiteiten op een laag pitje zullen staan: de Dag van de Arbeid, hier zo te zien nog wat meer gevierd dan bij ons in Nederland. Het enige winkeltje bij mij aan de weg zal wel open zijn. Het is onderdeel van het café en dat gaat volgens mij nooit dicht.
Gisteren heb ik uitgebreid boodschappen gedaan bij de supermarkt in Figueiró. Op de heenreis kreeg ik, als zo vaak, een lift, dit maal van een van de buren, een wat oudere man die ik niet heel goed ken en die een paar huizen bij mij vandaan woont. Hij moest naar het Centro de Saúde, het medisch centrumpje in het dorp; of ik mee wilde rijden. Ik heb geen hekel aan lopen, en zeker niet hier in de buurt, maar sloeg z'n aanbod niet af. Zodoende was ik in een paar minuten en met wat Portugese conversatie in Figueiró. Het overkomt me heel geregeld dat mensen me een lift geven, soms ook volstrekt onbekenden. Men is erg vriendelijk hier. Vanuit vrijwel alle voorbijrijdende auto's wordt gezwaaid. Het heeft wel iets. Iedereen kent iedereen.
In de verte klinkt nu getoeter, een scherpe hoge claxon. Zes dagen in de week komt hij langs, de warme bakker. Hij werkt dus wel op de Dag van de Arbeid. Vanuit een bestelbusje levert hij z'n broden en broodjes af. Het getoeter betekent dat hij zowat voor de deur staat. Klanten kunnen dan alvast de straat op gaan, zodat e.e.a. efficiënt verloopt. En wie niet thuis is, hangt een plastic zak aan de deurknop. Er zijn zelfs speciale broodbrievenbussen te koop, met een grote klep.
Dat is een nog veel mooiere oplossing dan een plastic boodschappentasje.
De wat op Nederlands verhoudingen gebaseerde vraag: "Neemt niemand jouw brood er dan stiekem weer uit?" speelt hier totaal niet. Je metselt zo'n kastje in je buitenmuur, naast de gewone brievenbus. Met grote letters staat er PÃO op. Kan het nog makkelijker? En zo komt alles vanzelf 'voor de bakker'.
Vandaag echter is het rustig, de buren hebben me al gewaarschuwd dat de winkels gesloten zijn en alle activiteiten op een laag pitje zullen staan: de Dag van de Arbeid, hier zo te zien nog wat meer gevierd dan bij ons in Nederland. Het enige winkeltje bij mij aan de weg zal wel open zijn. Het is onderdeel van het café en dat gaat volgens mij nooit dicht.
Gisteren heb ik uitgebreid boodschappen gedaan bij de supermarkt in Figueiró. Op de heenreis kreeg ik, als zo vaak, een lift, dit maal van een van de buren, een wat oudere man die ik niet heel goed ken en die een paar huizen bij mij vandaan woont. Hij moest naar het Centro de Saúde, het medisch centrumpje in het dorp; of ik mee wilde rijden. Ik heb geen hekel aan lopen, en zeker niet hier in de buurt, maar sloeg z'n aanbod niet af. Zodoende was ik in een paar minuten en met wat Portugese conversatie in Figueiró. Het overkomt me heel geregeld dat mensen me een lift geven, soms ook volstrekt onbekenden. Men is erg vriendelijk hier. Vanuit vrijwel alle voorbijrijdende auto's wordt gezwaaid. Het heeft wel iets. Iedereen kent iedereen.
In de verte klinkt nu getoeter, een scherpe hoge claxon. Zes dagen in de week komt hij langs, de warme bakker. Hij werkt dus wel op de Dag van de Arbeid. Vanuit een bestelbusje levert hij z'n broden en broodjes af. Het getoeter betekent dat hij zowat voor de deur staat. Klanten kunnen dan alvast de straat op gaan, zodat e.e.a. efficiënt verloopt. En wie niet thuis is, hangt een plastic zak aan de deurknop. Er zijn zelfs speciale broodbrievenbussen te koop, met een grote klep.
Dat is een nog veel mooiere oplossing dan een plastic boodschappentasje.
De wat op Nederlands verhoudingen gebaseerde vraag: "Neemt niemand jouw brood er dan stiekem weer uit?" speelt hier totaal niet. Je metselt zo'n kastje in je buitenmuur, naast de gewone brievenbus. Met grote letters staat er PÃO op. Kan het nog makkelijker? En zo komt alles vanzelf 'voor de bakker'.
Reacties
Een reactie posten