weer eens een paar dagen Porto

Vanavond zijn we teruggekeerd uit Porto: Ada, Pieter die we daar van het vliegveld hebben opgehaald, en ik.

Porto blijft een heerlijke stad die het waard is om de zoveel tijd een paar dagen te bezoeken. We logeerden in het gerenommeerde Grande Hotel do Porto, sinds m'n laatste bezoek in mei 2010 helemaal gerenoveerd. De vergane glorie van destijds was helemaal verdwenen. Sean was er ook (voor Paul die eveneens uit Nederland kwam) en voordat Pieter woensdagavond laat arriveerde, aten Ada en ik met hem. En dronken nog een glas in Café Majestic. Ook zo'n locatie waarheen je elke keer wel weer even terug wilt.

Verder was er uiteraard de kathedraal om te bezoeken,

de schilderachtige markthal in Bolhão, de rivier de Douro, kerken, winkelstraten, boekwinkels zoals de FNAC, enz.

Pieter arriveerde (samen met Paul) met bijna een uur vertraging op de luchthaven van Porto: even na middernacht. Ada en ik wachtten lang in de ontvangsthal. Pauls koffer bleek niet met het vliegtuig te zijn meegekomen; er moesten allerlei papieren worden ingevuld, wat nogal wat tijd kostte. Eindelijk kwamen ze naar buiten. De metro reed niet meer, dus moesten we met een taxi naar ons hotel. Vooruit maar, niets aan te doen.

Gisteren, donderdag, deden we een aantal bezienswaardigheden nog eens dunnetjes over.

En vanmiddag reden we met de intercidade weer terug naar Pombal waar onze auto stond geparkeerd.

Wat ik heb ontdekt: treinkaartjes voor de intercities inclusief besproken zitplaatsen zijn ook te koop bij de geldautomaten van MultiBanco.

Wat een gemak dat je niet in de rij voor het loket hoeft te staan. Je vindt ze bij wijze van spreken op zowat elke straathoek.

En vanavond stopte er bij het huis van m'n broer plotseling een bestelauto en werd er, vrij vertaald, over de heg geroepen: "Ben ik hier terecht bij de familie...?" Over het struikgewas heen werd hem de zoekgeraakte koffer overhandigd. Die was dus na twee dagen weer boven water.