Vandaag waren wij, Pieter, Ada en ik, in Coimbra. Via de IC 8 en de IC3 een tocht van een uurtje.
Ook weer zo'n prachtige oude stad, mooie kerken, oude huizen en gebouwen en de oudste universiteit van Portugal, uit het eind van de 13de eeuw. Via steil omhoog lopende steegjes en straten in de vorm van trappen klim je naar de bezienswaardigheden.
De Se Velha, de oude kathedraal, heeft de vorm van een vesting.
Voor €2 p.p. mag je naar binnen en z'n schoonheid tot je nemen. Een eind verderop (en hoger) staat de nieuwe, de Se Nova. Ook een bezienswaardigheid trouwens.
En dan waar ik nog nooit was geweest: de universiteitsgebouwen.
Je koopt een kaartje (de prijs hangt af van het aantal gebouwen dat je wilt bezoeken) en gaat op pad. Hoogtepunt: de bibliotheek.
Tienduizenden boeken uit voorbije eeuwen staan op de honderden planken. Prachtig ingelegde houten tafels en vloeren en plafondschilderingen die kennis en wijsheid uitbeelden, maken de ruimte tot een ongekend schitterend geheel.
Uitgeleend worden de boeken alleen onder zeer strenge voorwaarden. Je moet duidelijk formuleren om welke reden je het betreffende werk zou willen inzien. Zelf gezellig een beetje grasduinen is er niet bij. Het boek wordt voor jou naar een aparte ruimte gebracht waar je het, onder toezicht, met witte handschoentjes mag raadplegen.
En dan nog wat van die leuke weetjes. De muren van de bibliotheek zijn ruim 2 meter dik. Dit om ervoor te zorgen dat binnen steeds ongeveer hetzelfde klimaat heerst. De hitte van buiten (méér dan 40 gr. C.) drong ook vandaag inderdaad niet tot in de bibliotheek door.
Nog gekker, of zinniger: er zijn verschillende muurkasten met daarin... vleermuizen. 's Avonds worden die losgelaten, nadat tafels en vloeren ter bescherming met zeilen zijn afgedekt. De hele nacht vangen ze insektjes die daardoor geen boeken gaan aanvreten. Als het weer licht wordt, keren ze uit eigen beweging terug in hun kasten om te gaan slapen. Net als het zowat tijd is om de bibliotheek weer open te stellen voor het publiek.
De Se Velha, de oude kathedraal, heeft de vorm van een vesting.
Uitgeleend worden de boeken alleen onder zeer strenge voorwaarden. Je moet duidelijk formuleren om welke reden je het betreffende werk zou willen inzien. Zelf gezellig een beetje grasduinen is er niet bij. Het boek wordt voor jou naar een aparte ruimte gebracht waar je het, onder toezicht, met witte handschoentjes mag raadplegen.
En dan nog wat van die leuke weetjes. De muren van de bibliotheek zijn ruim 2 meter dik. Dit om ervoor te zorgen dat binnen steeds ongeveer hetzelfde klimaat heerst. De hitte van buiten (méér dan 40 gr. C.) drong ook vandaag inderdaad niet tot in de bibliotheek door.
Nog gekker, of zinniger: er zijn verschillende muurkasten met daarin... vleermuizen. 's Avonds worden die losgelaten, nadat tafels en vloeren ter bescherming met zeilen zijn afgedekt. De hele nacht vangen ze insektjes die daardoor geen boeken gaan aanvreten. Als het weer licht wordt, keren ze uit eigen beweging terug in hun kasten om te gaan slapen. Net als het zowat tijd is om de bibliotheek weer open te stellen voor het publiek.
De vleermuizen zijn van een soort die alleen de hier voorkomende insekten lust. Om fruit, bessen en in het bijzonder pennenvruchten malen ze niet. Gelukkig maar!
Reacties
Een reactie posten