vertrek aangebroken

Het is zover, de herfstvakantie is begonnen, de reis naar Portugal staat voor de deur.
's Ochtends vroeg trein ik naar Utrecht, naar Pieter, en samen gaan we naar het huis van Ada. Die heeft rond half 10 een taxi naar Schiphol besteld. Alles verloopt prima, de taxi rijdt voor, we reizen in een goed half uur naar de luchthaven, checken in en winkelen, eten en drinken nog wat. Ons vliegtuig van de TAP komt met ongeveer een uur vertraging op Schiphol binnen. Stakende verkeersleiders in Frankrijk zijn de oorzaak. Ook zij protesteren tegen de verhoging van de pensioenleeftijd van 60 naar 62 (!) jaar. Kennelijk zijn ze vrij kort daarna ineens weer aan het werk gegaan, want onze vlucht naar Lissabon volgt de gebruikelijke route (ook weer over Frankrijk) en we ondervinden geen problemen meer. We zijn wel ongeveer een uur later in Lisboa dan de bedoeling was, een bezoek aan IKEA om nog wat lampen en wellicht eettafelstoelen te kopen, wordt wat krap. Bovendien kunnen we deze vrij nieuwe vestiging even ten noorden van Portugals hoofdstad niet vinden. Een andere keer dan maar. Het is zeker nog twee uur rijden naar Figueiró en mijn huis en anders wordt het wel erg laat voordat we er zijn. 

Rond zeven uur rijden we m'n dorp binnen en worden we verwelkomd door mevrouw Costa en haar dochter die zich toevallig op straat voor mijn huis bevinden. Snel laden we onze spullen uit, stofzuigen de slaapkamers, maken de bedden op en begeven ons dan naar restaurant Paris. Heerlijk, voedsel en drank. We zij er!