Heerlijk om weer 'thuis' te zijn, want zo voelt het toch wel een beetje zo langzamerhand; m'n tweede thuis. Vijf maanden was ik afwezig. In mei was ik wel in Portugal, maar alleen in Porto, niet hier. Aan de slag dus. Het onkruid in de voortuin staat zowat metershoog, de goten moeten nodig schoongemaakt, de (HEMA-)gordijnen nog steeds opgehangen (ik heb nu de juiste roeden en rails), het dak gecontroleerd,
de nieuwe tv geïnstalleerd, de dvd-recorder, de douchebak nogmaals gekit, de afsluiting naar de zolder moet worden verbeterd, de verflaag bijgetipt. Ben je ooit helemaal klaar met een eigen huis? Waarschijnlijk niet, maar dat is ook meteen een van de charmes ervan. Vind ik tenminste.
Ik ging aan de slag, iedere dag wat, een klusje hier, een verfje daar. En tussendoor genoot ik van het buiten zijn, de hele dag van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat, de zon, de warmte, de verse groenten die ik van de familie Costa cadeau kreeg, de wijn, de zelfgemaakte kaas, de eigen honing, de zelf geslachte kip (en geen kleintje ook), de leuke gesprekken, de (deels hernieuwde) kennismaking met allerlei mensen uit m'n dorpje. Erg aardig allemaal, hartelijk, vriendelijk.
Ik ging aan de slag, iedere dag wat, een klusje hier, een verfje daar. En tussendoor genoot ik van het buiten zijn, de hele dag van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat, de zon, de warmte, de verse groenten die ik van de familie Costa cadeau kreeg, de wijn, de zelfgemaakte kaas, de eigen honing, de zelf geslachte kip (en geen kleintje ook), de leuke gesprekken, de (deels hernieuwde) kennismaking met allerlei mensen uit m'n dorpje. Erg aardig allemaal, hartelijk, vriendelijk.
Reacties
Een reactie posten