Ook de zomervakantie van 2008 bracht ik, samen met Pieter, door rondom m'n huis in Portugal. Daar ter plekke slapen zat er absoluut nog niet in. Pedro
was nu vier maanden bezig, maar het eind van de verbouwing was absoluut nog niet in zicht. Jammer, maar ook weer niet zo verschrikkelijk erg. De aannemer is gelukkig een betrouwbaar persoon, dat vond en vind ik belangrijker. Paul en Sean werken eigenlijk al jaren met hem, is het niet voor hun eigen huis, dan wel voor dat van een ander. Hoe dan ook, er waren perioden dat Pedro's mannen bij mij helemaal niets uitvoerden. Maar vooral gedurende de weken dat ik in de buurt was, waren zij daar ook actief
. Ach, de dingen gaan er nu eenmaal soms wat anders dan in Nederland. De dochter van de Costa's van wie ik het huis kocht, zij spreekt wat Engels, verwoordde het ooit heel prozaïsch: "Yes Onno, but this is Portugal". Van oplichterij, je financieel het vel over de oren trekken, niet zo restaureren als is afgesproken, was bij Pedro totaal geen sprake. Sommige omroepen vullen daar op de Nederlandse tv hele programma's mee.
De buitenkant van het huis was zover klaar, muren waren hier en daar hersteld en met cement gladgestreken, de nieuwe aansluiting op het elektriciteitsnet was in de muur aangebracht.
Binnen werden de badkamer en de keuken afgewerkt.
Nu kon er geschilderd worden. Dus daarmee maakten we een begin, in een verzengende hitte, 45 graden C. Veel drinken dus, hele flessen water.
Er was ook tijd voor ontspanning, echt vakantie houden dus: van de zon genieten, de omgeving verkennen, de natuur bewonderen.
Tussen de dorpen Pedrógão Grande en Pedrógão Pequeno stroomt de rivier de Zêzere. De enige verbinding over de rivier was vroeger de oude romaanse brug, de Ponte Philippina. De weg erheen is te steil voor auto's dus dat is lopen geblazen, eerst omlaag, dan weer naar boven, een prachtige wandeling trouwens van twee uur.
Zo ging dat dus vroeger, zo 'ver' lagen Grande en Pequeno van elkaar vandaan. In 1954 voltooide men de grote dam in de Zêzere, de Barragem do Cabril, waarover een autoweg is aangelegd. De afstand werd tot zo'n 8 minuten teruggebracht. Heden ten dage is er het grote viaduct in de snelweg IC8 dat over alles heen gaat. In no-time sta je nu aan de overkant. Pieter en ik kozen voor de twee uur route, aan de Pequeno-kant afdalen, de oude brug bewonderen en oversteken en vervolgens aan de Grande-kant weer omhoog klauteren. Prachtig!
Verder hernieuwden we de kennismaking met een aantal mensen dat Paul en Sean daar hebben leren kennen. Monica en Claude bijvoorbeeld. Ze komen oorspronkelijk uit Zwitserland, bezitten een grote lap grond met een paar huizen erop waarvan ze er een aan toeristen verhuren, niet ver bij Paul en Sean vandaan.
Reacties
Een reactie posten