In die meivakantie van 2007 reisde ik met verschillende makelaars door het betreffende gebied. Ik zag veel huizen, sommige erg bouwvallig, andere in betere staat, sommige erg afgelegen, andere meer in de bewoonde wereld, sommige goed betaalbaar, andere aan de rand van wat voor mij mogelijk dan wel wenselijk was.
Eén huis sprong eruit: van makelaardij Reis, in het dorpje Louriceira.
Een huis opgetrokken uit van die enorme schonkige keien, met veel ruimte, te verbouwen stallen, een grote binnenplaats, een stuk land aan de achterkant. We gingen er verschillende keren kijken en zagen veel mogelijkheden voor verbouwing en inrichting. Pieter en ik moesten terug naar Nederland, maar ik gaf m'n broer Paul opdracht namens mij een bod uit te brengen. En dan maar zien waar het schip strandt.
Maar helaas helaas, andere belangstellenden waren mij net een paar uur voor en met hen ging de verkoper uiteraard in onderhandeling en kwam tot een overeenkomst. Het huis ging aan mij voorbij. Dat moest mij weer overkomen.
Reacties
Een reactie posten